In 2010 richtte David Cameron de Behavioural Insights Team (BIT) op. De BIT (ook wel 'Nudge Unit' genoemd) bestaat uit een groep economen en psychologen en zij bedenken manieren waarop de Britse overheid gebruik kan maken van principes uit de Nudge Theory. Het team wordt geleid door David Halpern.
De Nudge Theory is een concept uit een gelijknamig boek van Richard Thaler en Cass Sunstein (het woord 'nudge' betekent zoveel als 'duwtje'.) De Nudge Theory baseert zich op inzichten uit de gedragswetenschappen en de psychologie. Waar het om gaat is dat mensen vaak op emotionele en irrationele gronden beslissingen nemen. Hoewel de beslissingen irrationeel zijn, zijn de onderliggende mechanismen voorspelbaar. De Nudge Theory beschrijft manieren om die mechanismen te sturen. Kenmerkend is dat er eigenlijk helemaal geen dwang aan te pas komt.
Een heel bekend 'nudge'-idee is de bekende afbeelding van een vlieg in een urinoir. Als man ben je instinctief geneigd om de straal daarop te richten en daardoor wordt er veel minder naast geplast. Dit scheelt enorm in schoonmaakkosten. Dit is overigens een Nederlandse uitvinding; het werd voor het eerst in Schiphol toegepast.
De BIT heeft niet stilgezeten sinds de oprichting, ze zijn met een aantal veelbelovende ideeën gekomen.
Zo verstuurt de Britse overheid zijn correspondentie altijd in een herkenbare bruine envelop. Veel mensen hebben geen zin om die enveloppen open te maken en laten ze daarom vaak ongeopend liggen. De BIT kwam met het idee witte enveloppen met een persoonlijke handgeschreven boodschap te versturen. Er kan bijvoorbeeld op zo'n envelop staan: "Steve, wil je alsjeblieft deze envelop openen?". Het bleek dat mensen daardoor veel meer geneigd zijn om de enveloppen te openen.
Een ander voorbeeld is mensen die hun wegenbelasting niet betalen. Die krijgen altijd een brief waarin gedreigd wordt met een hoge boete. Desondanks betalen velen alsnog niet. Maar als ze een brief krijgen waarin staat dat ze hun Ford Focus kwijtraken als ze niet betalen, met daarbij een foto van hun auto (gemaakt door een verkeerscamera), dan betalen ze wel.
Als laatste een wat komisch voorbeeld: de 'opruimsubsidie'. Er is een subsidieregeling voor isolatie van het dak, maar relatief weinig Britten maken daar gebruik van. Geld was niet eens het probleem, men heeft gewoon geen zin om de zolder op te ruimen. Bij wijze van experiment bood de overheid daarom een opruimsubsidie op voorwaarde dat men zelf de isolatie bekostigd. Ook al betalen de burgers per saldo veel meer zelf, ze zijn wel eerder geneigd van de regeling gebruik te maken. Dit bespaart de overheid ook nog eens geld.
_____________________________________
Bron:
Horst, Arjen van der, 'De revolutie van een duwtje: hoe de Britse overheid met simpele maatregelen het gedrag van haar burgers verandert', Trouw 8 juli 2013.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten